Anders zijn is oké

'Cause girl, you're amazing just the way you are!'

"Op 21 maart is het Wereld Downsyndroomdag. Vandaag dragen we 2 verschillende sokken. Waarom 21 maart en waarom sokken? De datum is gekozen omdat mensen met Downsyndroom het 21 chromosoom 3 keer hebben, dus 21- 3. Als je sokken met de hielen tegen elkaar legt, lijken het net chromosomen. En verschillende sokken maken duidelijk dat we allemaal anders zijn."

Het voelt nu, als moeder van Lisse, een beetje gek dat er een dag speciaal is voor een groep die anders is. En die we op deze manier even in het zonnetje zetten. Mensen met Down hebben vergelijkbare kenmerken, maar geen 1 is hetzelfde.

Net als vele andere mensen met een beperking die ik heb ontmoet met het Rett, Prader Willi, Angelman of bijvoorbeeld William Beurens syndroom. Of mensen waar geen naam voor is bij wat ze hebben.

Ik herinner mij dat ik mensen waar ik voor zorgde of die ik begeleidde niet altijd gelijk leuk, aantrekkelijk, toegankelijk of aangenaam vond. Vooral omdat de communicatie afweek van wat ik gewend was of normaal vond. Je even voorstellen? Vragen hoe het met iemand is en antwoord krijgen? Dat was er niet altijd. Ik heb dat als professional echt moeten leren en vooral heb ik ook de tijd moeten nemen, de mens achter de eerste indruk te leren kennen.

In haar blog sprak Bianca Beersma over andersheid van hun gezin met haar zoon Roan. Ze vertelde over een presentatie die ze had bijgewoond van onderzoeker Gustaaf Bos.

Hij had beschreven: “..wat mij, of jou, fascineert, verwart, confronteert of bedreigt in de ontmoeting met een ander, heeft weinig te maken met deze persoon, maar vooral met mezelf, en jou, in relatie tot deze persoon en deze andersheid. Vreemdheid is altijd relationeel; niemand is ooit vreemd in zijn of haar eentje.”

Met andere woorden: het ongemak dat het omgaan met iemand die “anders” is oproept, zegt iets over jezelf, en niet over de ander. Pas als we dit inzien kunnen we iets veranderen en bovendien de waarde gaan zien die het omgaan met mensen die “anders” zijn voor onszelf kan hebben. Want door te begrijpen wat je spannend of ongemakkelijk vindt aan de interactie met een ander leer je iets over je eigen angsten, onzekerheden, overtuigingen, enzovoorts.

Lisse is nu nog erg 'love-able', ze is klein en maakt met iedereen makkelijk contact. We realiseren het ons zelden, maar ze is toch wel een beetje anders en dat zien mensen. En dat betekent voor mij dat ik aandacht besteed aan datgene wat haar verbindt met anderen. In het bijzonder hoe ze communiceert en bouwt aan waardevolle relaties.

Naast dat ze natuurlijk een geweldig kind is 😉